Het minst sterke argument is de wettelijke verplichting, want dan zou men alleen meedoen omdat het moet. Belangrijker is om samen te zoeken naar de meerwaarde van het maken en monitoren van afspraken over de resultaten van vroegschoolse educatie. Dit ligt grotendeels besloten in het kunnen opstellen van samenhangend en doeltreffend beleid van voor- én vroegschoolse educatie met impact voor de doelgroepkinderen en hun ouders. Schoolbesturen van scholen met leerlingen die (een risico op) onderwijsachterstanden hebben, krijgen van het Rijk zelf financiële middelen om kwaliteitsvolle vroegschoolse educatie aan doelgroepkleuters te verzorgen.
Door inzicht te krijgen in wat de gezamenlijke inspanningen opleveren, kan er gekeken worden of en zo ja, welke verbeteringen in toegankelijkheid, doelgroepbereik, aanbod en/of kwaliteit nodig is op gemeentelijk en/of bestuurlijk niveau. Het inzicht van de resultaten van vroegschoolse educatie dient dus vooral om een goede kwaliteitsdialoog met elkaar te kunnen voeren over de dingen die goed gaan en de dingen die wellicht beter kunnen.