In de afgelopen jaren is vanuit het GOAB-ondersteuningstraject regelmatig aandacht besteed aan het realiseren van een vve-aanbod voor peuters in de asielopvang. Door de druk op de asielopvang is er momenteel weer sprake van veranderingen en verschuivingen, waardoor de populatie van sommige asielopvanglocaties verandert en in sommige gemeenten nieuwe opvanglocaties worden geopend. Hoe hou je als gemeente aanbod voor deze groep peuters betaalbaar en hoe creëer je politiek en maatschappelijk draagvlak?
Op het moment dat gemeenten een vve-aanbod voor peuters willen realiseren, is een veel gestelde vraag hoe een dergelijk aanbod gefinancierd en beleidsmatig ingebed kan worden. Gemeenten ontvangen wel middelen voor deze kinderen - zij gaan meetellen in de berekening van de OAB-middelen vanaf het moment dat zij geregistreerd staan in de BRP. Anderzijds zijn de kosten voor een vve-aanbod voor asielpeuters vaak hoger dan de kosten van een reguliere vve-plaats. Dit komt onder andere door de hogere in- en uitstroom van kinderen, extra scholing voor de pedagogisch medewerkers, relatief veel zorgbehoeften onder de kinderen en het feit dat het aantal benodigde kindplaatsen voortdurend schommelt.
In deze notitie zijn drie voorbeeldcasussen uitgewerkt van gemeenten die uitgebreid ervaring hebben opgedaan met het bieden van vve aan peuters in de asielopvang. Op basis van hun ervaringen hebben zij een aantal tips geformuleerd. Ook bevat de notitie een schema met verschillende bekostigingsmodellen, een checklist kostenbeheersing en een selectie van relevante publicaties.